Zondag 8 december werden de clubkampioenschappen 2013 voor de senioren van SVO gehouden.
Het klagen over de aanvangstijd was weer als vanouds, maar ook dit jaar werd er gewoon om 10:00 afgetrapt. Met het bekende handicap-systeem heeft iedereen kans om te winnen en zo begonnen we met 27 kanshebbers verdeeld over 4 poules waarin elke partij altijd uit 4 games bestaat.
De loting had uitgewezen dat de twee finalisten van vorig jaar elkaar meteen al in de eerste poule gingen ontmoeten. Laurens Jan Bosman won net als vorig jaar met 3-1 van Arno Luc Ackermann waardoor Laurens 1e werd en Luc 2e. De laatste plaats die recht gaf op de vervolgronde ging naar Jeroen Schalkwijk die, net als alle andere spelers, gretig gebruik maakte van het feit dat Ferdi Dres met noppen speelde (en er zelf niks van begreep…).
In de tweede poule zaten de nummers 3 en 4 van vorig jaar, Gerald Boers en Arjan Weergang. Zij wisten al hun wedstrijden gemakkelijk te winnen en in een onderling duel liet Gerald andermaal zien uitstekend tegen het listige spel van Arjan uit de voeten te kunnen (3-1). Remco de Jong ging als nummer 3 ook nog door voor de hoofdprijs. Ook in de derde poule plaatsten de ‘favorieten’ zich eenvoudig voor de volgende ronde. Alex de Nas liet een hoop punten liggen in de potjes tegen de spelers met een lagere rating, maar maakte dat helemaal goed door Misja Heller met 4-0 te kloppen en zo toch nog net boven hem te eindigen. Ron Tahey was ‘best of the rest’ en wist als nummer 3 ook te overwinteren.
Er was gelukkig één poule waar de handicap wel voor grote schermutselingen zorgde! In de knotsgekke poule 4 won iedereen van iedereen. Met Igor Heller, Mario Weergang, Jan Krijger, Dennis Boot (die sinds 1 week weer lid is!), Melvin Koole, Koen Bosboom en John Roelofsen moest deze poule natuurlijk ook wel vuurwerk opleveren. Al snel bleek dat Mario (normaal gesproken een outsider) en John (zien we ook vaak terug bij de bovenste plekken) het niet gingen halen, maar de andere vijf maakten het erg spannend. Zo won Igor van Jan, die op zijn beurt weer van Koen won, die weer met 3-1 van Dennis won, die weer Igor wist verslaan, die ook van angstgegner Koen verloor, die dan weer 2-2 speelde tegen Melvin, die makkelijk met 4-0 Jan versloeg. Snapt u het nog? Wij ook niet, maar nadat alle kruitdampen waren opgetrokken was Koen 1e, Dennis 2e en Melvin 3e!
Op naar de vervolgrondes (4 poules van 3 spelers), waar er wel gewoon best-of-five gespeeld werd. Arjan wist zijn poule te winnen door eerst Melvin te pakken en vervolgens in 4 zeer krappe games Alex te verslaan (ondanks de 3-0 achterstand door het handicap-systeem). Ook Luc had het zeer moeilijk in zijn poule met Remco en Koen. Beide spelers kregen 6-0 en dat had ook geen punt meer moeten zijn. Tegen Remco werd een 2-1 achterstand omgebogen in 3-2 overwinning en ook de 9-4 voorsprong van Koen in de 5e game werd vakkundig (lees: met knikkende knieën) weggewerkt. Ook Gerald had de volle 10 games nodig om Jeroen en Misja achter zich te houden. Jeroen dreef hem letterlijk tot wanhoop en kreeg zelfs een matchpoint in de 4e game. Gerald overleefde deze en wist alsnog met 3-2 te winnen. Tegen Misja begon hij juist flitsend maar kwam Misja sterk terug. Wederom bracht de 5e game uitkomst voor Gerald en plaatste ook hij zich weer voor de halve finales. Dat iedereen aan elkaar gewaagd was, bleek ook in de 4e vervolgpoule. Zowel Laurens als Dennis wisten Ron aan de zegekar te binden maar in de onderlinge confrontatie was het Laurens die nipt (en met wat geluksballen op zijn tijd) met 3-2 won.
En zo hadden we precies dezelfde 4 halve finalisten als vorig jaar! En dat niet alleen, de ‘loting’ (iets met warme en koude balletjes) wees uit dat we ook dezelfde halve finales gingen spelen als vorig jaar: Laurens – Arjan en Gerald – Luc. Arjan revancheerde zich voor de verloren halve finale van vorig jaar en kende dit keer geen enkel probleem met Laurens: 3-0. Ook Gerald wilde zich revancheren tegen Luc en dat leek ook te gaan gebeuren. De 4-0 voorsprong aan het begin van elke game werd vaak tot het einde vastgehouden en zo kreeg Gerald in de 4e game 4 matchpoints bij 10-6. Luc had duidelijk zin in nog een 5-setter en sloeg met onder andere een wereldbal uit kansloze positie en een randbal op 10-9 alle wedstrijdpunten weg. Hij won de game maar in de 5e leek het alsnog mis te gaan met een snelle 8-2 achterstand. Maar net als een game eerder haalde Luc het beste in zichzelf naar boven terwijl Gerald juist last kreeg van de zenuwen waardoor er alsnog een 11-9 gamewinst en dus een finaleplek voor Luc uit rolde.
In de finale stonden de twee spelers met de hoogste ratings en voor het eerst op de dag mochten ze op 0-0 beginnen, eerlijker kan niet.
De eerste game leek een makkelijke prooi te worden voor Luc maar een 10-6 voorsprong bleek nog maar net genoeg; Luc kwam met de schrik vrij toen Arjan bij 10-9 een makkelijke backhand het net in sloeg. 
In de tweede game waren de rollen omgedraaid en was het Arjan die onder andere met zijn (camping)service-geweld de game makkelijk naar zich toe trok: 1-1. Vanaf toen deed Luc er een tandje bij terwijl Arjan juist iets minder ging spelen. De aanvalsballen van Luc kwamen vaak niet terug terwijl Arjans aanval, normaal gesproken een gevaarlijk wapen, steeds mislukte. Dit resulteerde in een 3-1 overwinning en dus de titel voor de kleinste deelnemer van het veld: Arno Luc Ackermann.
De poedelprijs, ook niet onbelangrijk, ging dit jaar opvallend genoeg naar John, die in de letterlijke poule des doods Sander, Gerard en Merel, de enige dame van het gezelschap, achter/voor (het is maar hoe je het bekijkt) zich wist te houden.
De dag werd traditiegetrouw afgesloten met het heerlijke buffet dat Ronald had gemaakt.
Verder werd er nog een kaartje gelegd waarin Jeroen verassend genoeg zich als winnaar kroonde. Rob en Rob (en alle anderen die hebben meegeholpen) bedankt voor de organisatie! Het was weer een schitterende dag!